dinsdag 9 november 2004

Het hek van de dam

Wij hebben in Vlaanderen altijd een beetje opgekeken naar Nederland: hoe daar schijnbaar geen immigrantenprobleem bestond, geen tolerantieprobleem, geen integratieprobleem. Nu weten we beter. De uitlaatklep van een Blok-equivalent was er niet. Jan Maat was deskundig op een zijspoor geparkeerd. Negatieve gevoelens leken er nauwelijks te bestaan. Alles werd vrolijk opgeleukt, de straten lagen er altijd wel kleurig en multicultureel bij. Wat leken die Indonesiërs en zwarten met hun grappig Hollands zich perfect thuis te voelen. Maar ondertussen is die hele op het agressieve af assertieve Nederlandse samenleving het spoor bijster. Het ongenoegen barst uit de veel te kleine doorkijkwoninkjes. Vanaf nu wordt de ene vrijheid na de andere teruggeschroefd. Normen en waarden. Coffeeshops. Weerzin voor tv-programma’s waarin blijkbaar alles kan. Fortuyn maakt de onverdraagzaamheid salonfähig. Of beter: strassefähig, want dit is niet iets voor de salons. Columnisten die niet per se aardig willen zijn helpen de tolerantiekraan dicht te schroeven. En nu zo’n conservatieve provocateur koelbloedig door een zelfverklaarde terrorist werd gekeeld, is het hek helemaal van de dam. Het was namelijk geen blanke, deze keer. Zie het nu naar boven komen, die jarenlang ingehouden afkeer. Zie Nederland nu verzuipen in een zondvloed van haat en frustratie. Ik vrees dat het Poldermodel bij deze definitief onder de zeespiegel verdwijnt. Neen, in Nederland hebben ze geen Blok-equivalent. Nu zal blijken dat bij ons het Blok fungeert als de kurk in het gat van de dijk die nodig is om het ongenoegen onder controle te houden. In deze fase van verrechtsing, die ook wij meemaken en die wellicht de hele westerse wereld zal overspoelen, zou een bliksemafleider als het Blok wel eens een garantie voor geweldloosheid kunnen blijken te zijn. Daar gaan in eerste instantie al die negatieve krachten naartoe. In Nederland slaan de stoppen door en wordt het meteen: brandstichten en straatgeweld. Ik hou mijn hart vast voor wat de georchestreerde angst allemaal zal aanrichten.