Hugo Claus, De wolken
159
Zilveren wolken zijn als bloemen
En van daarboven valt de regen, de nattigheid, de dauw
(308)
160
Ik begin nu te geloven dat er een werkelijke oorzaak van deze wolkenformatie is, aangezien hun vormen constant zijn, dat ze luchtspiegelingen of fata morgana’s, schaduwprojecties zijn van plaatsen op de aarde die wij niet kennen.
(322)
August Strindberg, genoteerd door Hugo Claus, verzameld door Mark Schaevers
161
Het grote boek? Dat zijn de rare, grauwe wolken die je verspreidt.
(333)
