schrikkel 102b

H. loodst me, het is al enkele jaren geleden, nog eens binnen in zijn atelier. D. is er ook. H. toont me zijn werk. Ik herken de sfeer, ik zie wat er intussen is veranderd. Maar het is hetzelfde universum, dezelfde besloten wereld. Een die meer opening naar de wereld verdient: meer ruimte, meer erkenning. H. is het schoolvoorbeeld van de integere artiest, koppig voortwerkend, niet bereid of geneigd tot compromissen. Ik bewonder dat. Ik zie de tekeningen en sculpturen waarmee hij zijn verbeelding vormgeeft. Ik weet dat ik hier de volgende keer – over een paar maanden of een paar jaar – deze sfeer opnieuw zal aantreffen en herkennen. Een sfeer die nergens elders hangt. Het atelier van een kunstenaar is een volstrekt unieke plaats.