maandag 20 augustus 2012

los ingeslagen 1


120720 Op de klokkentoren van de kerk tegenover het hotel in Meijel landen de kauwen op de staven die op het uurwerk de uren aanduiden en op de wijzers – voor zover deze staven en wijzers een horizontale of bijna-horizontale stand innemen want als ze te verticaal staan, kunnen de kauwen er niet op landen. Ze blijven een tijd zitten, babbelen wat, en vliegen dan weer op. Ze buitelen rond de toren, en landen opnieuw. Dit keer op een nok of een dakgoot – of gewoon opnieuw op een onderdeel van het uurwerk. Ik zie het aan en besef dat voor deze beesten de tijd niet bestaat.

Ik zie het met vreugde aan maar het spel van de kauwen stemt me ook weemoedig.