vrijdag 28 december 2012

schrikkel 345

Ik gebruik deze straat vaak wanneer ik van het centrum van de stad op huis af wandel. Het is een rustige straat, er gebeurt zelden iets – afgezien van een occasionele fotograferende toerist op de Leeuwenbrug of twee kletsende dames met elk een keffertje aan de leiband of, op een van de witte muren aan de ene kant van de straat, een lichtvlek, veroorzaakt door het zonlicht dat stuitert op een ruit in een raam van een huis aan de andere kant. Zelden een consistente anekdote, zelden een beeld waarin alle elementen betekenisvol naar elkaar verwijzen. Ook dit keer niet: een oudere dame parkeert een aftandse BMW, een man komt aangewandeld, wat verderop zijn vaklui met luiken in de weer. Deze drie afzonderlijke ‘verhalen’ vormen geen eenheid – ook al wacht ik met afdrukken tot de stappende man zich in het door de donkere poort gevormde kader bevindt. Het enige wat ze met elkaar verbindt, is hun onverbondenheid.