vrijdag 11 oktober 2013

facebookbericht 431


Wie durft als eerste die infernale cirkel van emoreportage, getuigenissen, witte marsen met kaarsen en teddyberen, nog meer getuigenissen maar dan al vanuit de tweede cirkel, hagiografieën en dan uiteindelijk, helemaal op het laatst, een kritisch bedenkingetje te doorbreken? Kan het niet wat soberder, wat uitgepuurder, wat respectvoller? En kunnen kranten zich ook nog bezighouden met waar het werkelijk om gaat, bijvoorbeeld dit: "Als reactor4 in Fukushima instort, wordt leven op aarde weggeveegd"?

Sorry, 't is een beetje gechargeerd, maar het moest er even uit. Wat was de topic? O ja, Miet Smet. Ik vind haar een zeer sympathieke vrouw en mijn gedachten gaan naar haar uit.