dinsdag 29 oktober 2013

wolken 820-823



wolkenfragmenten uit Leonard Nolens, De vrek van Missenburg

820
(En deze notitie is niets anders dan het afbakenen en uitgraven van de grond waarin de steigers een plaats moeten vinden, geruisloos neerdalend uit de wolken van de geschiedenis.) (81)

821
Sinds ik niet meer drink en de alcohol ook niet meer mis, is alles ietwat rustiger geworden en kan ik dit schrijven, vannacht, in een muisstille straat, in een van leegte gonzend huis, terwijl de volle maan als achter melkglas van wolken naar mij hangt te kijken. (146)

822
Dan kunnen ook tussen die twee weer heel veel stad en mensen en wolken hun gang gaan, weer opgenomen worden in dat oude verbond. (160)

823
Slaap vandaag en morgen maar uit van de oorlogscorrespondent die je was; vlij je languit neer op je belachelijke lauweren, vouw je bezige handen onder je hoofd en kijk naar de belerende, magnifieke vergeefsheid van de voortijlende wolken, de eeuwige drukdoenerij van de Belgische regen, de steeds heviger troostende warmte van de schaarse zon in deze Vlaamse hemel. (174)