10 mei 2014
dag 12.2
Om mijn weg uit Carcassonne te vinden, verlaat ik mij op de
stand van de zon en de wegwijzers naar de ten westen van de stad gelegen luchthaven.
Onder een snelwegbrug hangen affiches voor de Europese verkiezingen van het
Front National. Die Europese verkiezingen krijgen hier maar weinig aandacht. Op
het televisienieuws in mijn hotelkamer vernam ik dat ‘een enquête heeft
uitgewezen dat’ liefst twee derden van de Fransen totaal geen interesse hebben
voor Europa, en dat president Hollande zich uitslooft om op het belang ervan te
wijzen: Si on sort de l’Europe, on sort
de l’histoire. Dat zei hij tijdens een informeel bezoek aan mevrouw Merkel
in haar Baltische fief, in het
noorden van het voormalige Oost-Duitsland. Het regende er oude wijven en de
twee staatshoofden zochten een onderkomen om zich daartegen te beschermen.
Tegelijkertijd – il faut le faire –
gaf Poetin zijn zorgvuldig geregisseerde overwinnaarsparade op de Krim. Onder
een stralende zon, hoe kon het anders, voer hij aan het schiereiland voorbij
terwijl in de lucht de MIG-gevechtsvliegtuigen overvlogen. Ook Poetin verwees
naar de geschiedenis, maar dan vanuit een enigszins andere invalshoek: zijn zorgvuldig,
geheel volgens de Sovjetesthetiek geregisseerde parade heette officieel –
uiteraard – geen spierballengerol maar wel een ‘viering’ van de 69ste
verjaardag van ‘de definitieve overwinning op het nazisme’. Het nazisme waarvan
– logisch toch? – de machthebbers in Kiev volgens Rusland de nazaten en
sympathisanten zijn aangezien Oekraïne tijdens de Tweede Wereldoorlog met
Hitler collaboreerde. Ja, Hollande heeft een punt: Europa en de geschiedenis
zijn nauw met elkaar verweven en misschien zou het toch niet zo onverstandig
zijn om over twee weken maar eens naar dat stemhokje te trekken.
