zondag 29 maart 2015

& 7



KOORD

Halfweg was hij, en toen verloor hij het evenwicht. Halfweg tussen de televisiemast en de kathedraal. Vijftig meter boven toekijkend Berlijn.

Op het radionieuws gaf men het bericht als toemaatje. De zinsnede "en dan nog dit" gaf, zoals gebruikelijk, aan dat het item niet echt tot het nieuws werd gerekend. Een fait-divers eigenlijk, of zelfs dat niet.

Om de aandacht te vestigen op een milieubijeenkomst in Berlijn had een evenwichtskunstenaar een koord laten spannen tussen de twee genoemde hoge punten in de Duitse hoofdstad. Zeshonderd meter had hij te overbruggen.

De wereld, een koorddanser.

Danste de man richting kathedraal of richting televisietoren? Het werd niet vermeld. Maar hij verloor wel het evenwicht. Struikelde, viel en kon zich redden met een noodkoord.

Als veraanschouwelijking van de toestand van onze planeet kan het tellen. We dansen boven een afgrond, en weten niet of we de overkant halen. En we zijn van dat besef doordrongen.

De vraag is alleen: maakte het struikelen deel uit van de voorstelling? En zo ja: behoort ook het noodkoord tot de rekwisieten van de mogelijke catastrofe die hier werd uitgebeeld?

Gepubliceerd in De Standaard van 28 maart 1995