vrijdag 15 april 2016

& 42



PRETOOGJES

Vlaanderens grootste televisiezender valt ten prooi aan de commercie. De Raad van Beheer verzet zich tegen dure en frivole artistieke hoogstandjes. Voortaan krijgt de grote VTM-familie homogene dosissen pulp en reclame voorgeschoteld.

Pulp rond de reclame of reclame rond de pulp? Dat venijnige onderscheid maken alleen malafide criticasters. VTM wordt met andere woorden een nog efficiënter narcoticum voor onze uitgebluste volksgenoten: geen verrassingen meer, geen prestigieuze kwaliteitsfeuilletons meer, geen ‘repressieve tolerantie’ meer voor de subversieve ironie van Bart Peeters en Hugo Matthysen. (Of kwam hun Liegende doos er alleen maar door de overmoed van de programmabazen?)

Voor sommige Vlamingen - met alle respect - bleek de ironie van Peeters te hoog gegrepen. Kranten publiceerden brieven van geschokte kijkers. Die hadden de rubriek ‘Sla je vrouw’ letterlijk genomen.
Ik geef toe, verheffend was het niet, maar ik bewonder het lef waarmee Peeters met zijn dure persiflage van reality-tv een - zo blijkt nu - vrij giftig pakketje in het eveneens dure gebouw aan de Medialaan heeft achtergelaten.

Grappig is ondertussen de martelaarsrol die Mike & Guido aangemeten krijgen. Hun rest de ondankbare taak de onverbiddelijke geldlogica die zij zelf hebben opgezet, tot in haar uiterste consequenties door te voeren. Hun (door hun eigen productiehuizen gemaakte) ‘kwaliteitsprogramma's’ worden afgevoerd.

Aan de Reyerslaan kijkt een kersverse ambtenaar met pretoogjes toe.

Deze column verscheen twintig jaar geleden in De Standaard van 14 maart 1996