 |
| © Véronique Herregodts |
Foto’s van apocalyptische wolkenluchten zwermen uit over de sociale media. Dat nu iedereen over een fototoestel beschikt en deze beelden een veel grotere en sneller bereikte bestemming krijgen, het kan zijn. Maar beangstigend is het wel, en de onderliggende boodschap is: ‘Dit zullen we in de toekomst vaker te zien krijgen.’ ¶
Ik ben op zoek naar kernwoorden, begrippen waar het uiteindelijk om draait, los van alle
concrete invullingen, keuzes, gezindheden: de fundamentele noties van ons leven,
van mijn leven. Ik kom, voorlopig, uit op (in alfabetische volgorde): arbeid, familie,
huis, liefde, school, schoonheid, taal, tijd, verte, vriendschap. Waarheid heb
ik, na langdurig overwegen, geschrapt. ¶
Ik vraag L., die net terug is van drie weken rondreizen aan
de Amerikaanse Westkust, met welk argument – naast het natuurschoon – hij iemand
zou aanzetten om die reis ook te maken. Zijn antwoord: ‘Om met eigen ogen te
zien hoe het kapitalisme totaal ontspoord is.’ ¶
Je moet goed voor ogen houden met welke bril je over migratie
nadenkt. Bekijk je het als sociaaldemocraat of als antropoloog? Bekijk je het vooruitziend,
in de richting van eenmaking en vermenging, of retrospectief, de blik nostalgisch
en wereldvreemd richtend op een tijd met verschillen en nauwelijks communicatie
tussen de naast elkaar bestaande entiteiten (dorpen, stammen, landstreken, culturen,
naties)? En vergelijk nu eens met de keuze die de Britten vandaag maken, voor
of tegen Europa. ¶
Michel Polnareff op RTBf-radio om 23u22: dat hij altijd
graag naar België is gekomen. Hij heeft er opgetreden, maar hij is ook vaak
‘incognito’ gekomen. Hij houdt vooral van de culinaire kwaliteiten van het
land: ‘C’est pas seulement le plat pays, c’est aussi le pays des plats.’ ¶
