Het bestáát (4)

080814 – We rijden naar Mauriac, waar ik twee dagen geleden die twee paarden onder hun boom heb zien schuilen, om er de Romaanse kerk te bekijken. In de auto weerklinkt Johnny Cash’ versie van ‘Bridge Over Troubled Water’. Wanneer de stem van Fiona Apple doorkomt en zijn brekende stem, waarin de dood al een aardig tandje bijsteekt, bijtreedt, te hulp snelt, ondersteunt, zoals een jonge vrouw een strompelende oude man zou ondersteunen, schieten de tranen me in de ogen. En ik vervloek de duivel, die in de gedaante van een hyperbewustzijn – een van des duivels favoriete gedaanten – mij doet denken dat ik niet zo sentimenteel moet zijn.