maandag 25 juni 2012

schrikkel 163

De begankenis naar de Colruyt is routine geworden. De boodschappenlijst – ter waarde van plusminus 250 euro – zit onwrikbaar in mijn hoofd: het gaat om basisproducten die lang bewaren, of die te zwaar of te omvangrijk zijn om tijdens de kleinere commissies naar de Carrefour om de hoek of naar een van de tegenwoordig bijzonder zeldzaam wordende buurtkruideniers of – occasioneel – op de markt in te slaan: water, bier, wijn, melk, wc- en keukenpapier, groenten in blik, aardappelen, deegwaren, nescafé, beschuiten, koeken en chocolade, producten voor de lichaamshygiëne, kattenvoer. We doen de inkopen voor onze twee huishoudens, proppen alles in de auto – op die momenten toch nog blij dat we er een hebben – en zijn content dat we er weer voor een maand of twee van af zijn.