maandag 16 juli 2012

schrikkel 191a

Ik denk soms terug aan die eindeloze zomers toen ik kind was. Twee maanden, meestal onafgebroken, thuis. Wat deed ik toen? Ik kan het mij nauwelijks nog voorstellen. Een paar herinneringen heb ik bewaard (sigarenbandjes met afbeeldingen van dynosaurussen, een tijdrit van 75 kilometer, een slecht opgepompte lederen bal tegen mijn neus, laag overvliegende straaljagers en de crèmekar die veel te laat op de avond langszwalpte), maar het algemene beeld is behoorlijk wazig. Ik kijk om en zie strepen, vervlogen en definitief onachterhaalbare tijd.