maandag 10 juni 2013

ingeprent 1


De desegregatie in New Orleans werd niet meteen door iedereen aanvaard. Verre van. Ruby Bridges was in 1960 een jaar of zes. Haar ouders waren moedig maar vergden veel van haar: waar haar rasgenoten uit de voortaan gemengde school werden weggepest, moest zij blijven gaan want het mócht nu. Principieel was dat volledig oké, maar wat doet een politie-escorte met de psyche van een schoolgaand kind? Het iconische, en bekendere, beeld bij dit historisch feit is: de kleine Ruby in profiel, in het wit gekleed, geprangd tussen militaire mannen waarvan je alleen de onderkant ziet kranig voortstappend voorbij het op de muur naast haar geschilderde woord ‘NIGGER’ (kapitalen). Deze foto zegt, vind ik, méér. De eenzaamheid, maar ook, door de chique bak op de voorgrond, het economische verschil. Want dat onderscheid heeft inmiddels het rassenverschil vervangen: de scheidslijn loopt vijftig jaar later in Amerika niet meer in de eerste plaats tussen zwart en blank, maar tussen arm en rijk.


bij: Geert Mak, Reizen zonder John, 499