donderdag 27 februari 2014

facebookbericht 533


Niet op tijd gestopt? Misschien. Mediageil? Ja. Subjectief? Vast en zeker. Jan Hoet brak niet alleen, hij maakte ook. Vergeet niet dat kunstkritiek geen exacte wetenschap is. En vergeet vooral niet te vermelden dat Hoet als organisator buitengewoon veel heeft betekend voor de hedendaagse kunst in ons land en ook daarbuiten.

*

Frans Boenders mag dan wel in zijn boekje terechte kritische vragen hebben gesteld, zijn bijdrage tot de receptie en facilitering van hedendaagse kunst stelt in vergelijking met wat Hoet heeft betekend zo goed als niets voor. Daarvoor verwarde hij net iets te veel vriendendiensten met objectiviteit. Zijn smaak en visie kon hij enkel compenseren met de gave van het woord, waarover hij dan weer wel beschikte. (En ik kan het weten want ik heb vier jaar de eindredactie van zijn toen nog met de hand geschreven teksten verzorgd: veel moest ik daar niet aan wijzigen.) Zijn hang naar mystificatie, met behulp van oosterse snuisterijen, beschouw ik nog altijd als een hoogtepunt in de geschiedenis van de charlatanerie. Met dit alles heb ik ook weer niet gezegd dat Hoet een heilige 'paus' was.