Beste Pascal, hartelijk dank voor je uitgebreide en
weloverwogen leesverslag. Je hebt mijn bedoelingen goed aangevoeld en verwoord.
De kritiek (ellenlange uiteenzettingen, te essayistisch en didactisch) begrijp
ik ook. De combinatie van essay en roman was van meet af aan een gevaarlijk
waagstuk, maar voor mij ook de enige vorm die bij deze onderneming paste: ik
had het niet anders willen of kunnen doen. Het boek is daarom ook uitdrukkelijk
gepresenteerd als ideeënroman, wat hopelijk bij de lezer andere verwachtingen
wekt dan 'roman'. Het liefdesverhaal maakt wat mij betreft een belangrijk deel
uit van de beschreven ideeën en is niet bedoeld om empathie op te wekken: het
illustreert de manier waarop we onszelf en anderen kunnen bezien vanuit onze
behoeftes, die nooit recht doen aan wie we werkelijk zijn. Claire is een
constructie van de verteller, waarop hij zijn eigen tekortkomingen en
frustraties projecteert. Deze verhaallijn is ingegeven door mijn fascinatie
voor de volstrekt geconstrueerde liefdes en jaloezieën van Marcel (en Swann).
En zo komt alles uiteindelijk weer terug bij Proust, En ja (zoals mijn uitgever
me al zei), daarmee is het boek voor de 'geïnteresseerde liefhebber'. Het is
heel prettig om van zo'n liefhebber een intelligente, kritische reactie te
krijgen. Veel dank daarvoor!
Hartelijke groet, Jelle
