Environmentalisten waren van mening dat omstandigheden en
maatschappelijke instituties, waaronder onderwijs en opvoeding, bepaalden hoe
en in welke richting mensen zich ontwikkelen. Verander de instituties en de
menselijke natuur zal veranderen. Op dit punt schoot het behaviorisme te hulp.
De erfelijkheid in al zijn vormen werd overboord geworpen en bij de vorming van
gedrag werd de absolute voorrang toegekend aan omgevingsinvloeden.
Johanna Kint, Expo 58
als belichaming van het humanistisch modernisme, 339
ǁ
Bovendien had links bepaalde onmiskenbare twijfelachtige
uitgangspunten geërfd van het liberalisme, zoals het geloof dat de waarheid zal
zegevieren en de vervolging aan zich zelf ten onder zal gaan, of dat de mens
van nature goed is en slechts gecorrumpeerd wordt door zijn omgeving.
George Orwell, Een
olifant omleggen, 222
